Stal kwasoodporna - stal żaroodporna

W jaki sposób odróżnić w/w gatunki stali.

Generalna różnica między stalami nierdzewnymi a żaroodpornymi polega na ich przeznaczeniu, tj. warunkach eksploatacyjnych, w których będą eksploatowane. Dla stali nierdzewnych główną cechą eksploatacyjną jest odporność korozyjna. Są one stosowane w temperaturze pokojowej, (ale także w temperaturach kriogenicznych do temperatury ok. 500°C). W takich warunkach ich głównym zadaniem jest wysoka odporność korozyjna, a inne własności materiału, np. własności mechaniczne mają mniejsze znaczenie. Stale nierdzewne kiedyś dzielono na nierdzewne i kwasoodporne, obecnie mianem nierdzewne rozumie się wszystkie, które jako główną cechę eksploatacyjną wykazują odporność korozyjną i nie są stalami żaroodpornymi, żarowytrzymałymi.

Dla stali żaroodpornych najważniejszą cechą materiału jest wysoka odporność korozyjna w temperaturze powyżej 500°C związana z odpornością na utlenianie w wysokiej temperaturze, czyli przeciwdziałaniem powstawania warstwy zgorzeliny na powierzchni materiału i tworzeniu zgorzeliny, która będzie trale przylegać do powierzchni chroniąc materiał przed dalszym utlenianiem. Z kolei, od stali żarowytrzymałych oczekuje się wysokich własności mechanicznych w temperaturze powyżej 500°C, co jest związane z odpornością materiału na pełzanie, czyli powolne odkształcenie pod wpływem naprężeń niższych od granicy plastyczności materiału.

Stel nierdzewne (kwasoodporne) oraz żaroodporne należą do jednej grupy stali odpornych na korozję, gdzie dominującym pierwiastkiem stopowym jest chrom, nikiel i molibden oraz w przypadku stali żaroodpornych, żarowytrzymałych niewielkie dodatki krzemu i aluminium oraz ceru. Pod względem klasyfikacji gatunków, które mogą być oznaczane za pomocą numerów i znaków stali, numery gatunków nierdzewnych mieszczą się w zakresie 1.40.. – 1.45.. (np. jedne z najpopularniejszych gatunków stali nierdzewnej austenitycznej 1.4404). Dla stali żaroodpornych i żarowytrzymałych przyjęto numery w zakresie 1.47..-1.48.. (np. 1.4828).

Podsumowując stale nierdzewne stosuje się do temperatury 500°C, gdzie zastosowanie wymaga wysokiej odporności na korozję. Stale żaroodporne stosuje się w temperaturze powyżej 500°C, gdzie materiał jest narażony na utlenianie oraz oczekuje się wysokiej odporności korozyjnej na środowisko eksploatacji. Stale żarowytrzymałe są także stosowane w środowiskach agresywnych korozyjnie w podwyższonej temperaturze dla zastosowań, od których wymaga się ponadto niezmiennych w czasie własności mechanicznych.