ładowanie zawartości
EN

Zastosowanie stali nierdzewnej w meblach szpitalnych

06-11-2012

Jaki gatunek stali nierdzewnej jest najczęściej wykorzystywany w meblach szpitalnych i jakie cechy powinna posiadać stal nierdzewna w meblach szpitalnych?

Do budowy mebli szpitalnych, podobnie jak w przypadku mebli dla gastronomii, najczęściej stosuje się austenityczną stal nierdzewną typu AISI 304 (EN 1.4301) lub AISI 316 (EN 1.4401). Pod względem wymagań jakościowych, wykonania połączeń spawanych, wykończania powierzchni obowiązują te same zasady, co dla mebli dla gastronomii. Ogólna zasada polega na takim wykonaniu mebli, aby były one łatwe w czyszczeniu, zastosowane wykończanie powierzchni było łatwo zmywalne, dotyczy to także wszystkich połączeń elementów. Połączenia spawane powinny być gładkie, bez szczelin, gdzie mogłyby zbierać się zanieczyszczenia. Meble powinny umożliwiać zachowanie wysokich standardów higienicznych.

Odnośnie cech materiałowych, jakie powinna spełniać stal nierdzewna w zastosowaniach na meble szpitalne to pierwszym wymaganiem jest odpowiednie wykończenie powierzchni (satynowane lub na wysoki połysk – umożliwi zachowanie czystości) oraz łatwość wykonania połączeń spawanych, które będą także szczelne, gładkie i łatwe w obróbce wykańczającej przez szlifowanie, polerowanie – możliwość łatwego dopasania do siebie połączeń. Ostatnim wymaganiem jest odporność korozyjna, gdzie najkorzystniej pod względem ekonomicznym wypada zastosowanie stali austenitycznych Cr-Ni (np. 1.4301) lub dla bardziej korozyjnych środowisk gatunków Cr-Ni-Mo (np. 1.4401).

Ogólne wymagania dla mebli szpitalnych ze stali nierdzewnych można podsumować następująco:
1. Zmniejszenie zanieczyszczeń powierzchniowych wywołujących zakażenia związane z opieką zdrowotną (ten czynnik najbardziej jest uzależniony od zastosowanego materiału – stali nierdzewnej, kolejne dotyczą bardziej samego projektu, jego wykonania, ergonomii i designu):
- Powierzchnie łatwe w czyszczeniu, bez widocznych łączeń na powierzchniach użytkowych,
- Materiały obiciowe muszą być nieporowate,
- Powierzchnie roboczą nieporowate i gładkie,
2. Zmniejszenie występowania wypadków pacjentów i związane z nimi urazy,
3. Ograniczenie występowania błędów medycznych,
4. Poprawa komunikacji i społecznego wsparcia dla pacjentów i członków ich rodzin,
5. Zmniejszenie stresu pacjenta, członków rodziny i ograniczenie zmęczenia personelu,
6. Poprawa efektywności pracowników, wydajności i komunikacji.