Boiler nierdzewny z grzałką miedzianą i anodą magnezową

Firma Ariston produkuje bojlery ze stali nierdzewnej ARISTON PLATINUM ECO 100V, w których montowane są grzałki miedziane oraz anoda magnezowa. Grzałka i anoda są połączone mosiężnym elementem i odizolowane gumową uszczelką od zbiornika w związku, z czym nie mają metalicznego połączenia ze zbiornikiem.
Czy grzałka nie powinna być wykonana ze stali nierdzewnej?
Uszkodzenie grzałki oryginalnej nastąpiło poprzez zarośnięcie kamieniem i rozsadzenie rurki miedzianej tak że na wierzchu widać było spiralę.  Uszkodzenie nastąpiło po ok.2 latach. Awaryjnie została "dopasowana" grzałka ze stali nierdzewnej o stosunkowo małej długości w porównaniu do mocy (grzałka do pralki). Uszkodzenie zastępczej grzałki nastąpiło w czasie ok. 3 miesięcy charakter uszkodzenia taki sam rozsadzona obudowa i spirala na wierzchu.
Czy np. zastosowanie grzałki o nominalnej mocy bojlera, ale o kilkukrotnie większej długości może zmniejszyć ryzyko szybkiego uszkodzenia nierdzewnej grzałki?
Po co w takim bojlerze producent montuje anodę z magnezu?

Zagadnienia stosowania grzałek miedzianych w bojlerach ze stali nierdzewnej omawiano w pytaniu do eksperta: „Bojler ze stali nierdzewnej a instalacja miedziana”. Łączenie obu materiałów w instalacjach wody użytkowej jest dopuszczalne i nie powinno stanowić problemu, przy spełni nu kilku wymagań. Grzałki mogą być wykonane ze stopów miedzi jak i stali nierdzewnej. W celu przeciwdziałania zjawiskom korozji kontaktowej (galwanicznej) w przypadku bojlerów, konstrukcje przewidują oddzielenie od siebie obu materiałów uszczelką gumową. Brak takiego styku przeciwdziała korozji galwanicznej.  Innym czynnikiem powodującym korozję miedzi jak i stali nierdzewnej jest powstający na ich powierzchni osad – kamień kotłowy, który np. w przypadku stali nierdzewnej ogranicza dostąp tlenu do powierzchni stali, co ułatwia zapoczątkowanie procesów korozji szczelinowej i wżerowej. W instalacjach ciepłej wody użytkowej stosuje się dodatki chemiczne do wody, które zmniejszają jej twardość, ograniczając tym samym szybkość narastania kamienia kotłowego (odkamieniacze). Tego typu środki są powszechnie stosowane w instalacjach ciepłej wody użytkowej. Podczas stosowania odkamieniaczy należy wymontować anodę magnezową z bojlera, ponieważ ulegnie ona przyspieszonej korozji i prawdopodobnie zniszczeniu. Montowa w bojlerach ze stali nierdzewnej anoda z magnezu ma za zadanie ochronę przed korozją galwaniczną całego układu. W środowisku elektrolitu stykające się ze sobą różne materiały tworzą ogniwa galwaniczne i mniej szlachetny metal (anoda) ulega korozji. Materiał stanowiący katodę w takiej parze nie koroduje lub koroduje bardzo powoli. W przypadku łączenia stali nierdzewnej z miedzią to stal nierdzewna jest katodą, więc może spowodować korozję grzałki miedzianej. Zapobiega się temu przez wprowadzenie to takiego środowiska materiału bardziej anodowego, czyli magnezu, który utworzy ze stalą nierdzewną parę elektrochemiczną i ulegnie korozji szybciej niż miedź, chroniąc w ten sposób grzałkę z miedzi. Stan anody z magnezu należy, więc kontrolować i cyklicznie ją wymieniać. Wielkość wymienionej grzałki ze stali nierdzewnej w połączeniu z bojlerem nierdzewnym nie powinna mieć wpływu na jej przyspieszone zużycie. W tym przypadku decydującym czynnikiem jest szybkość osadzania się kamienia kotłowego, który na większej grzałce osadzi się ze zbliżoną szybkością. Sama stal nierdzewnej jest bardziej podatna na przyspieszoną korozję w wyniku narastającego na powierzchni osadu, który szybko wywoła korozję szczelinowa i wżerową grzałki ze stali nierdzewnej.