Jaka stal na morze śródziemne?

Zajmuję się wytwarzaniem małego rekreacyjnego sprzętu wodnego (rowery wodne). Dotychczas był on przeznaczony do pływania w wodach śródlądowych. Teraz pojawiła się możliwość sprzedaży takiego sprzętu do Grecji. Mam pytanie: jaki gatunek stali powinienem zastosować do elementu konstrukcji ramy i elementu napędu śruby tego roweru. Tam mają być detale takie jak kawałki rury, profilu prostokątnego itp. Czytałem informacje, że to powinna być stal Klasy A4 (316). Ale czytałem, że ta stal też będzie korodować. Podobno lepszą jest stal 316L, ale jest ona tak droga, że nie znajdzie ona tu zastosowania. A więc jaka stał byłaby tu najlepsza?

Do budowy licznych elementów jednostek pływających (jachty, zagłówki, itp.) przeznaczonych do użytku zarówno na wodach słodkich jak i zwłaszcza akwenów morskich z powodzeniem stosuje się austenityczną stal nierdzewną typu AISI 316L (wg EN 1.4404). Elementy wytwarzane z tej stali stanowią zwykle elementy ozdobne jachtów, elementy do mocowania lin, relingi oraz elementy konstrukcyjne takich konstrukcji. Generalnie stal tego typu jest najczęściej stosowanym materiałem metalowym w takich zastosowaniach. Elementy ze stali nierdzewnej zwykle są dostarczane w stanie powierzchni o wysokim stopniu gładkości, tj. posiadają niska chropowatość uzyskana zwykle przez polerowanie lub elektropolerowanie. Zabiegi te maja na celu zmniejszenie chropowatości i co się z tym wiąże podwyższenie podporności korozyjnej gatunku. Gatunek AISI 316L (EN 1.4404) oraz AISI 316 (EN 1.4401) pod względem ogólnej odporności korozyjnej są równoważne. Jedyna różnica polega na obniżonym stężeniu węgla w gatunku AISI 316L (EN 1.4404), co ma na celu zabezpieczenie przed korozja międzykrystaliczną elementów poddanych spawaniu.  W opisanym przypadku zastosowanie stali AISI 316L (EN 1.4404) będzie stanowić najlepszy wybór pod względem odporności korozyjnej. Nie bez znaczenie będzie odpowiednia obróbka powierzchniowa wytwarzanych elementów, które po spawaniu należy dokładnie oczyścić prze obróbkę mechaniczną złączy oraz wytrawić i spasywować, aby zapewnić maksymalną odporność korozyjną. Kolejnym zabiegiem, który dodatkowo zwiększy odporność korozyjną jest elektropolerowanie, które warto także zastosować. Wymieniona obróbka zwiększy jednak koszt wykonanych elementów, dlatego warto rozważyć jej użycie do elementów szczególnie narożnych na kontrakt z wodą morską. Ostatnim elementem prawidłowego wykonania elementów ze stali nierdzewnej jest zaplanowanie właściwego planu konserwacji wytworzonych elementów. Dla konstrukcji cyklicznie zanurzanych w wodzie morskiej warto zalecić spłukiwanie powierzchni i czystą wodą i jej osuszenie w przypadku wyłączenia z eksploatacji. Warto także przewidzieć cykliczne mycie całości konstrukcji wraz z pasywacją powierzchni eksploatowanego elementu.