Stal nierdzewna a stal kwasoodporna

Czym różni się stal nierdzewna od stali kwasoodpornej?

Stale odporne na korozję według wycofanych norm polskich PN-71/H-86020 dzieliło się w zależności od stopnia i charakteru odporności na działanie korozyjne na stale nierdzewne chromowe i austenityczne stale kwasoodporne oraz stale żaroodporne i żarowytrzymałe. Stalami nierdzewnymi określało się zasadniczo stale chromowe o zawartości minimum 12% Cr. W tej grupie stali wyróżniano stale o strukturze martenzytycznej, ferrytycznej i ferrytyczno-martenzytycznej. Do grupy stali kwasoodpornych zaliczano stale odporne na oddziaływanie kwasów organicznych i większości nieorganicznych (stale te oczywiście także są nierdzewne). Do grupy stali kwasoodpornych zasadniczo zaliczano stale chromowo-niklowe o zawartości 15-20% Cr i 8-14% Ni (typu 18-8) i o jak najmniejszym stężeniu węgla. Stale kwasoodporne mają strukturę austenityczną, która jest niezbędna do uzyskania kwasoodporności.

Obecnie od czasu akcesji Polski do Unii Europejskiej obowiązują normy europejskie, a dokładnie norma PN-EN 10088-1: Stale odporne na korozję, Część 1: Gatunki stali odpornych na korozję i kolejne części 2 i 3 z ich najnowszą aktualizacja z 2005 i polską wersją tej normy z lutego 2007.

Według tej normy w grupie stali odpornych na korozję wyróżnia się stale nierdzewne, żaroodporne i żarowytrzymałe. Do grupy stali nierdzewnych zalicza się wszystkie gatunki stali z wyjątkiem żaroodpornych i żarowytrzymałych, ale oczywiście wszystkie z nich (nierdzewne, żaroodporne i żarowytrzymałe) zalicza się do stali odpornych na korozję. Poniżej podano wykaz norm materiałowych dotyczących stali odpornych na korozję wg PN-EN 10088-1: 2005. Normy obejmujące stale odporne na korozję w tym stale nierdzewne: EN 10088-1, EN 10088-2, EN 10088-3, EN 10151, EN 10217-7, EN 10250-4, EN 10263-5, EN 10270-3, EN 10272, EN 10296-2, EN 10297-2, EN 10312; EN 10264-4, EN 10028-7, EN 10216-5, EN 10222-5, EN 10269; stale żaroodporne: EN 10095, EN 10264-4; stale żarowytrzymałe: EN 10028-7, EN 10216-5, EN 10222-5, EN 10269, EN 10302.