Zastosowanie stali 1.4301 w instalacji wentylacji w pomieszczeniach z kąpielą siarczkowo – siarczkowodorową i kąpielą kwasowęglową.

Mam pytanie odnośnie stali kwasoodpornej 1.4301 (AISI 304; PN - 0H18N9). Projektuję w tej chwili wentylację dla pomieszczeń z kąpielą siarczkowo-siarczkowodorową, gdzie głównym czynnikiem jest jon siarczkowy oraz kąpielą kwasowęglową (woda + bezwodnik kwasu węglowego). Cała instalacja w tych pomieszczeniach musi być wykonana ze stali odpornej na związki zawarte w tych kąpielach. Dodatkowo w powietrzu jest bardzo duża zawartość wilgoci. W związku z tym mam pytanie czy stal 1.4301 będzie odporna na te wszystkie związki.

W środowisku zawierającym kwas siarczki i kąpiel siarczkowo-siarczkowodorową z powodzeniem mogą być stosowane stale austenityczne chromowo-niklowo-molibdenowe. W zależności od stężenia środowiska korozyjnego, obecności par związków i możliwości ich osiadania i zaleganie na powierzchni stali do omawianych zastosowań nadają się gatunki stali odpornych na korozję o strukturze austenitycznej. Gatunki chromowo- niklowe charakteryzują się niższą odpornością na oddziaływanie środowisk korozyjnych (X5CrNi18–10, 1.4301; AISI 304) w porównaniu do stali z dodatkiem molibdenu (X5CrNiMo17–12–2, 1.4401; AISI 316) i ograniczonym stężeniem węgla (X2CrNiMo17-22-2 / 1.4404; AISI 316L) i (X2CrNi19-11; 1.4306; AISI 304L). Gatunek stali 1.4404 wykazuje ponadto dobrą odporność na chlorki. W przypadku instalacji narażonych na oddziaływanie siarki powyższe gatunki charakteryzują się dobrą odpornością korozyjną, choć decydującym czynnikiem ich zastosowania jest stężenie środowiska korozyjnego i temperatura pracy instalacji.
 Wysokostopowe stale austenityczne ze względu na wysoką zawartość chromu, niklu, molibdenu i azotu zapewniają wyższą odporność na korozję w porównaniu do konwencjonalnych gatunków stali austenitycznych. Pierwiastki takie jak chrom, molibden, miedź i krzem wpływają na zwiększenie odporności korozyjnej stali w kwasie siarkowy. Stale chromowo niklowe są szeroko stosowane w budowie aparatury chemicznej na części aparatury w przemyśle spożywczym. Wadą tych stali jest niestety skłonność do korozji międzykrystalicznej, która występuje przy ich nagrzaniu do temp. od 450°C do750°C .Skłonność do korozji międzykrystalicznej można usunąć przez: obniżenie stężenia węgla tak jak w gatunku np. (X2CrNi19-11; 1.4306; AISI 304L), lub zastosowanie stabilizowanych tytanem i niobem gatunków stali np. (X6CrNiTi18-10; 1.4541; AISI 321) i (X6CrNiNb18–10; 1.4550; AISI 347). 
W każdym przypadku należy indywidualnie uwzględnić odpowiedni kształt elementów pracujących w środowisku korozyjnym, aby nie dochodziło do osiadania i zalegania na powierzchni związków korozyjnych oraz co również ważne temperaturę pracy instalacji.